كوشا فرشته تكرار نشدني زندگي ما

     دیشب رو یه کم نا آروم خوابیدم تا صبح چندین و چند بار بلند شدم زمان خیلی کند می گذشت یه کم دلشوره داشتم از اتاق عمل و درد بعد از به هوش آمدن می ترسیدم بالاخره ساعت 6 بلند شدم و یه دوش گرفتم و کم کم آماده شدم اضطرابم بیشتر شده بود وقتی حمید عزیزم باهام صحبت می کرد بیشتر با سر جوابش رو میدادم بغض عجیبی تو گلوم نشسته بود ... این حالمو دوست نداشتم تلاش می کردم آروم باشم و به اون لحظه ای که قراره اولین بار صورت کوچولوی تو رو ببینم فکر کنم ... بالاخره سوار ماشین شدیم و به سمت بیمارستان حرکت کردیم قرار بود مامان و بابا و خاله جون هم مستقیم بیان بیمارستان ...تو راه یه کم حالم بهتر شد . از زمانی که از ماشین پیاده شدم  ب...

خدایا کمک کن تا عاشقانه ترین نگاهها را در چشمانش بریزم, خدایا کمکم کن تا در بعد عشق او بهترین و شیرین ترین باشم, به من کمک کن تا سرودن عشق را به هنگام طلوع آفتاب هر بام بر لبانش جاری سازم و راز عشق را در گوشش سر دهم, خداوندا او رانگه دار که من به عشق او زنده ام... پسر کوچولوی ما کوشا روز 23 اردیبهشت سال 1390 ساعت ٨:٥٠ با وزن 3210 گرم و قد 51 سانتیمتر و  دور سر  ٣٦سانتیمتر پا به دنیا و زندگی ما گذاشت و شد فرشته تکرار نشدنی زندگی مشترک ما...   و خداوند نگهبانت باد...       ...

     بالاخره انتظار تمام می شود و فردا روی ماهت رو می بینم ... فردا می بویمت و عاشقانه در آغوش می گیرمت... درست تا دیروز (2 روز قبل از زایمان) ساعت 5 بعد از ظهر سر کار رفتم و دقیقا تا همین دیروز با وجود تمام نگرانیهای مامان و بابا و خاله و داعی و علی الخصوص مادر بزرگم رانندگی کردم... امروز تا ساعت 10 صبح راحت خوابیدم و ساعت 12 هم برای خودم کباب خوشمزه درست کردم و خوردم چون از ساعت 12 به بعد دیگه نباید چیزی به جزء مایعات می خوردم تا شب ساعت 7 که مامان جونم یه سوپ خوشمزه برام درست کرده بود و آخرین غذا را با گل پسری خوردم بابا حمید هم بهش ناخونک زد... ساعت 5 هم وقت آتلیه داشتیم و با بابا حمید مهربون رفتیم و کلی عکس گرفتی...

     امروز فقط و فقط و فقط  برای تو می نویسم حمید عزیزم به بهانه پنجمین سالگرد ازدواجمان ... به بهانه آخرین روزهای زندگی دو نفره مان.                                                          برای تو که بهترینی ... برای تو که خوبی و مهربان... برای تو که آرامی و متین... برای تو که عاشقانه دوستت دارم . برای تو که همیشه تکیه گاهم ه...

     امروز برای آخرین ویزیت به مطب دکتر سمیعی رفتم.قبل از رفتن فکر می کردم باید هفته دیگه و همینطور روز قبل از زایمان هم به مطب مراجعه کنم ولی دکتر سمیعی گفتند نیازی نیست و همه چی خوبه... ازم در مورد انتخاب روز زایمان بین 22 و 23 اردیبهشت پرسید و من جمعه 23 رو انتخاب کردم... (با اجازه آقا کوشا) وقتی دکتر نامه معرفی به پذیرش بیمارستان رو بدستم داد؛ تمام وجودم لرزید؛یه چیزی تو وجودم یهو ریخت پایین؛هنوز باورم نمی شه که دارم واقعا مامان میشم؛ باورم نمی شه که قراره موجودی رو که 9 ماه لحظه به لحظه با من بوده و دیگه شده جزئی از وجود خودم از من جدا بشه... باورش سخته که دیگه می تونم تو آغوش بگیرم کودکی رو که عاشقانه می پرستم...

     این مطلب تعریفی زیبا و ساده از خداونده . من وقتیکه این مطلب رو خوندم دلم لرزید حتما این اتفاق برای تو هم  می افته پسرم . خداوند آنقدر مهربانه، رحمت و بخشش ذات اوست که می بینیم بر خلاف دیده نشدن ظاهری و مادیش طبق این نوشته و طبق تجربه های خود من با دل و قلب دیده میشه ، احساس میشه با ما صحبت میکنه . تعریفی زیبا از خداوند از زبان ملاصدرا خداوند بی نهايت است و لا مکان و بی زمان اما بقدر فهم تو کوچک ميشود و بقدر نياز تو فرود می آيد و بقدر آرزوی تو گسترده میشود و بقدر ايمان تو کارگشا ميشود و به قدر نخ پير زنان دوزنده باريک ميشود و به قدر دل اميدواران گرم ميشود يتيمان را پدر می شود و مادر بی برادران را برادر می ...

لحظه دیدار نزدیک است باز من دیوانه ام، مستم باز می لرزد دلم، دستم باز گویی در جهان دیگری هستم های نخراشی به غفلت گونه ام را تیغ های نپریشی صفای زلفکم را دست و آبرویم را نریزی دل لحظه دیدار نزدیک است ...      هنوز تمام نشده دلتنگ این روزهای شیرین و تکرار نشدنی ام... می دانم بشدت دلتنگ تکانها و لگد زدنهای روز و شبت خواهم شد...حس می کنم هنوز به قدر کافی از لحظه لحظه های آن لذت نبرده ام...این روزهای آخر بارداری اندکی عجیب می گذرد برایم... این روزها کمی تند تند دلتنگ می شوم و منتظر بهانه ای تا در خفا اشک بریزم باران باران... وچقدر زود خواهد گذشت این پنج هفته باقیمانده... لحظه دیدار نزدیک است... و خداوند نگهبانمان با...